نوربالا| بسط نشینی شهید در حرم امام رضا (ع) برای رسیدن به عشقش

محمدحسین نگاهی انداخت به سرتاپای اتاقم و گفت: چقدر آینه! از بس خودتون رو می بینین این قدر اعتماد به نفس تون رفته بالا دیگه! اتاق را گز می کرد، - به گزارش گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، محمدحسین جوانی دهه شصتی بود اما شجاعتش در سوریه، حاج قاسم را به یاد شهید همت می انداخت.

شجاعتی که به قول بچه هیأتی ها در دستگاه امام حسین(ع) به او آموخته بودند.

شهید محمدخانی در کوچکترین فرصتی که پیدا می کرد حتی شده بود با جمع سه-چهار نفره محفل سینه زنی برای اباعبدالله به راه می انداخت و همینطوری گره کارهایش را باز می کرد.

  اینقدر روضه خواند تا بالاخره 16 آبان سال 94 در ماه محرم هم شهید شد و اینبار هم گره گشای بزرگترین آرزویش خود امام حسین(ع) بود.

  شب میلاد حضرت زینب (س) مادرش زنگ زد برای قرار خواستگاری.

نمی دانم پافشاری هایش باد کله ام را خواباند یا تقدیرم؟ شاید هم دعاهایش.

به دلم نشسته بود.

با همان ریش بلند و تیپ ساده همیشگی اش.

از در حیاط که وارد خانه شد، با خاله ام از پنجره او را دیدیم.

خاله ام خندید: مرجان، این پسره چقدر شبیه شهداست! با خنده گفتم: خب شهدا یکی مثه خودشون رو فرستادن برام! خانواده اش نشستند پیش پدر و مادرم.